Με τη συμμετοχή εφτά σωματείων συνταξιούχων Αιτωλοακαρνανίας και του Ευπαλίου Φωκίδας έγινε η Περιφερειακή κινητοποίηση της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα (ΣΕΑ) στο Αγρίνιο στις 14.6.2018.
Οι συνταξιούχοι συγκεντρώθηκαν στις 10 π.μ., στον πεζόδρομο Χαριλάου Τρικούπη, έξω απ’ το Δημαρχείο. Συμμετείχαν τα σωματεία συνταξιούχων: ΙΚΑ Αιτωλοακαρνανίας, ΟΑΕΕ Αγρινίου και περιχώρων, ΟΑΕΕ Ακαρνανίας, ΟΑΕΕ Μεσολογγίου & περιχώρων, ΤΑΕ- ΟΑΕΕ Αιτωλοακαρνανίας, ο Σύνδεσμος Απόστρατων σωμάτων ασφαλείας Αγρινίου και Σύνδεσμος Συνταξιούχων Δημοσίων Υπαλλήλων Αιτωλοακαρνανίας.
Τη συγκέντρωση άνοιξε ο πρόεδρος του Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ Αιτωλοακαρνανίας, Γιώργος Δημητρουλής, ο οποίος υπογράμμισε την πολύ καλή συνεργασία των σωματείων συνταξιούχων της περιοχής. Ακολούθησαν οι χαιρετισμοί από τους: Παντελή Τάτση, πρόεδρο της ΠΟΣ-ΟΑΕΕ, Δημήτρη Τσούνη, πρόεδρο του Συνδέσμου Αποστράτων Σωμάτων Ασφαλείας Αγρινίου, Βασίλη Νικάκη, Γενικό Γραμματέα του Σωματείου Συνταξιούχων ΟΑΕΕ Αγρινίου, Δημήτρη Αρσένη, πρόεδρο της Ένωσης Συνταξιούχων ΟΑΕΕ Ακαρνανίας, Νίκο Κασαβέτη, πρόεδρο του Σωματείου Συνταξιούχων ΟΑΕΕ Μεσολογγίου και Κώστα Στραβοδήμο, πρόεδρο του Συλλόγου Συνταξιούχων Ταμείου Εμπόρων ΤΑΕ-ΟΑΕΕ Αιτωλοακαρνανίας.
Κεντρικό ομιλητής της εκδήλωσης είναι ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΙΚΑ Ελλάδας, Δήμος Κουμπούρης. Μετά τη συγκέντρωση ακολούθησε πορεία στους κεντρικούς δρόμους.
Ο Χαιρετισμός του Π. Τάτση
Ο πρόεδρος της ΠΟΣ-ΟΑΕΕ στο χαιρετισμό του είπε:« Σήμερα στη Βουλή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τη διαδικασία του επείγοντος ολοκληρώνει
το άγος –όπως έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες- των μνημονίων. Με την ονομαστική υπερψήφιση, απ’ τους βουλευτές της συγκυβέρνησης, του ανοσιουργήματος του μεσοπρόθεσμου προγράμματος 2019-2012 μπαίνει οριστική ταφόπλακα στην Κοινωνική Ασφάλιση, όπως θεμελιώθηκε μεταπολεμικά στην Ελλάδα. Η Κοινωνική Ασφάλιση, με όλα τα τρωτά σημεία της, δεν ήταν μάνα εξ ουρανού. Ούτε μπορούσε να υπάρξει κάποια τέτοια “δωρεά” σ’ ένα σύστημα εκμεταλλευτικό. Χρειάστηκαν μακροχρόνιοι αγώνες. Σκληροί και ματαβαμμένοι. Για νά εχει η γενιά μας τη δυνατότητα να ζεί με συντάξεις αξιοπρέπειας. Αλλά και για να έχει και τη χαρά απ’ το χαρτζηλίκι στα παιδιά και τα εγγόνια. Τα δεινοπαθήματα της Κοινωνικής Ασφάλισης άρχισαν το μακρινό καλοκαίρι του 1992, όταν για πρώτη φορά κλήθηκε στην Ελλάδα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, απ’ τον τότε υπουργό Εθνικής Οικονομίας Στέφανο Μάνο. Και το ΔΝΤ αποφάνθηκε –από τότε παρακαλώ- ότι το βέλτιστο για τη χώρα μας σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, είναι το τριφασικό της Χιλής. Δηλαδή το λεγόμενο σύστημα των τριών πυλώνων που εφάρμοσε ο δικτάτορας Πινοσέτ. Με πρώτο πυλώνα την εθνική σύνταξη που θεσμοθέτησαν ο Λοβέρδος με τον Κουτρομάνη της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και εφάρμοσε με τα 384 ευρώ ο ψαλιδοχέρης υπουργός Εργασίας Γιώργος Κατρούγκαλος της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Κάνω αυτή την αναδρομή για να δείτε πως οι πολιορκητικοί κριοί μπορεί ν’ αλλάζουν χέρια αλλά έχουν ένα και μόνο στόχο: Τη συνολική κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης, μιας απ’ τις μεγαλύτερες κατακτήσεις της ανθρωπότητας στον εικοστό αιώνα. Κι ό,τι απόμεινε όρθιο ως τα σήμερα κρατήθηκε απ’ τους αγώνες του λαού. Για θυμηθείτε το σχέδιο Γιαννίτση, για το οποίο κάποιοι κλαίνε ακόμα και σήμερα; “Άν, λένε, είχε εφαρμοστεί εκείνο το σχέδιο σήμερα δεν θα υπήρχαν εμπόδια”. Δηλαδή δεν θα υπήρχε τίποτε που να εμποδίζει τον εξανδραποδισμό των συνταξιούχων. Αυτόν τον εξανδραποδισμό επιχειρεί ετούτη η κυβέρνηση με το μεσοπρόθεσμο νομοσχέδιο που έρχεται να κουμπώσει με το λεγόμενο το “αναπτυξιακό σχέδιο”. Αυτό το “αναπτυξιακό σχέδιο” που προβλέπει ότι «από το 2025 και μετά, η κρατική χρηματοδότηση θα καλύπτει μόνο την εθνική σύνταξη (4,8% του ΑΕΠ) και δεν θα είναι απαραίτητη πρόσθετη χρηματοδότηση, δεδομένου ότι το έλλειμμα θα έχει εξαλειφθεί”.
Εμείς δεν πληρώσαμε συνάδελφοι για τα 384 ψωρο-ευρώ σύνταξη του ψαλιδοχέρη Κατρούγκαλου. Εμείς πληρώσαμε με βάση τους δικούς τους νόμους για συντάξεις αξιοπρέπειας, που θα καλύπτουν τις σύχρονες για τα γηρατειά μας ανάγκες. Για τις ανάγκες του μερίδιου που μας αναλογεί σε μια λαϊκή οικογένεια.
Πέρα τη ληστεία των ταμείων απ’ τις κυβερνήσεις όλη την μεταπολεμική περίοδο ήρθαν και τα “μεγάλα επιτεύματα” των αντισυνταξιουχικών και αντιασφαλιστικών ρυθμίσεων των τεσσάρων –μετά και το αποψινό- μνημονίων
Έχουμε λοιπόν και λέμε:
- Οι συνταξιούχοι έχασαν 50 δισ. ευρώ απ’ τα δύο πρώτα μνημόνια την περίοδο 2010 – 2016. Με τα δυό μνημόνια αφαιρέθηκαν, επίσης, και 80 δισ. ευρώ απ’ τα ασφαλιστικά ταμεία. Δηλαδή συνταξιούχοι, ασφαλισμένοι και ταμεία έχασαν 130 δισ. ευρώ.
- Καί έπονται οι αρπαγές του νόμου Κατρούγκαλου για την περίοδο 2016-2021: 28 δισ. απ’ τις συντάξεις και 25 δίσ. απ’ τα ταμεία. Και με το αποψινό “μνημόνιο διαρκείας” προστίθενται κι άλλα 5,118 δίσς. ευρώ για το 2022
ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ 2010-2022 ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ, ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΤΑΜΕΙΑ ΧΑΝΟΥΝ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 188 ΔΙΣ. ΕΥΡΩ. ΔΗΛΑΔΗ ΠΛΗΡΩΣΑΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΑΕΠ.
Και πού πήγε αυτό το ΑΕΠ; Πρωτίστως στην ανακεφαλοποίηση των τραπεζών. Γι’ αυτό κι ακούμε: Τα οργανικά κέρδη της Εθνικής Τράπεζας ήταν 908 εκ. ευρώ το 2017. Ή τα κέρδη της ALHABANK έφτασαν τα 65,2 εκ. ευρώ το πρώτο τρίμηνο του 2018.Κι όσο πλησιάζει ο Αύγουστος ακούμε, και πρώτα-πρώτα απ’ τον ίδιο τον πρωθυπουργό, για «καθαρή έξοδο» απ’ τα μνημόνια. Για εμάς “καθαρή έξοδος” σημαίνει: Τέλος των αντιλαϊκών προγραμμάτων και μέτρων, κατάργηση όλων των νόμων των μνημονίων, ανάκτηση απωλειών που είχε αυτά τα χρόνια ο λαός.
Θα έχουμε, λένε, και αντισταθμικά μέτρα, που θα ανακουφίσουν τις ομάδες που πλήττονται.
Εκτός απ’ το ότι οι υποσχέσεις αυτές θυμίζουν την παροιμία “Να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι”, αποτελούν και προσβολή για τη νοημοσύνη των συνταξιούχων και όλου του λαού. Είδατε πουθενά καμμιά ελάφρυνση απ’ τα μέχρι τώρα αντίμετρα;
Ιδού και ένα αντισταθμιστικό μέτρο που εγγίζει τα όρια της πολιτικής λωποδυσίας: Το άρθρο 26 του πολυνομοσχεδίου προβλέπει πληρωμή συμμετοχής 0% στα γενόσημα φάρμακα για όσους παίρνουν ΕΚΑΣ! Το ΕΚΑΣ, δηλαδή, που το καταργεί το θέτει ως προϋπόθεση για μηδενική συμμετοχή στα γενόσημα φάρμακα!!
Στην υγεία αυτό που έγινε πράξη, όπως λέει και το κυβερνητικό προπαγανδιστικό βίντεο, είναι η πεπατημένη όλων των τελευταίων κυβερνήσεων: Ο άρρωστος βάνει το χέρι βαθιά στην ώρα της ανάγκης πληρώνοντας 38% απ’ τις συνολικές δαπάνες της υγείας. Οι ιδιωτικές πληρωμές στην υγεία είναι οι ψηλότερες στόν κόσμο. Άνοιξαν και την όρεξη στα μεγάλα funds και εξαγοράζουν το ένα μετά το άλλο τα ιδιωτικά θεραπευτήρια. Σου λένε άμα αναπτυχθεί και η ιδιωτική ασφάλιση, που είναι ακόμη σε χαμηλά επίπεδα, θα κάνουμε χρυσές δουλιές.
Η ανάπτυξη της ιδιωτικής ασφάλισης είναι η προοπτική που καλοβλέπει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης που κατά τα άλλα “οδύρεται” για τους συνταξιούχους πως και να βγούμε απ’ τα μνημόνια θα μείνουν τα μέτρα για τις συντάξεις.
Πάνω απ’ τα κεφάλια μας κρέμεται η δαμόκλειος σπάθη του επανυπολογισμού των συντάξεων. Θα έπρεπε με βάση παλιότερη εγκύκλιο να είχε επανυπολογιστεί το 70% των συντάξεων μέχρι το τέλος του περασμένου Μάρτη. Δεν το τόλμησαν. Υπολόγισαν περισσότερο τα δρομολόγια των κινητοποιήσεων, που οργάνωσε πανελλαδική η ΣΕΑ. Αυτό είναι και το όπλο μας: Ο ενωμένος αγώνας, όποιο θεό κι αν πιστεύει ο καθένας. Αυτοί δεν κοιτάνε δεξιούς, αριστερούς, κεντρώους, σοσιλδημοκράτες, χριστιανούς και μουσουλμάνους. Όλες τις συντάξεις τις βάζουν στην κλίνη του Προκρούστη. Κι όποια προεξέχει λιγάκι την κόβουν. “Απαλύνουν τις διαφορές”, όπως λέει και ο υφυπουργός Εργασίας Τάσος Πετρόπουλος, που ετοιμάζει τη λυπητερή για το τέλος του Δεκέμβρη του 2018. Στο χέρι μας είναι να παγώσουμε οριστικά τον επανυπολογισμό των συντάξεων. Να μη μείνουμε με σταυρωμένα χέρια και ξεπέσουμε στα ξεροκάματα των “κοινωνικών μερισμάτων” απ’ τα ματωμένα πλεονάσματα. Αυτά τα ψίχουλα τα οποία ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ παρουσιάζουν ξεδιάντροπα ως 13η σύνταξη.
Και για να μας πιάνουν Κώτσους: Με βάση τα δικά τους στοιχεία μια 13η σύνταξη για όλους, τους 2.582.841 συνταξιούχους, αντιστοιχεί συμπεριλαμβανομένων όλων των συνταξιοδοτικών παροχών σε 1283 ευρώ μεκτά. Κι όχι στα τρία ή τέσσερα κατοστάρικα της εξαθλίωσης και της περιθωριοποίησης.
Απόψε αρχίζει και το μουντιάλ. Πέρα απ’ την εμπορευματοποιημένη πλευρά του, το μουντιάλ εκφράζει και μια συλλογική δραστηριότητα όπου έντεκα άντρες φτάνουν στη νίκη “όταν γίνονται μια γροθιά”, όπως λέει ο μεγάλος προπονητής Άλεξ Φέργκιουσον, που, ποτέ, δεν έπαψε να καμαρώνει για την εργατική καταγωγή του. Το Αγρίνιο έχει τον ιστορικό Παναιτωλικό, που απ’ το 1926 είχε ιδιαίτερες σχέσεις με τους καπνεργάτες. Άλλωστε το Αγρίνιο είναι η “μάνα του καπνού”, όπως μας θύμισε με πολύ συγκίνηση η αγαπητή Αναστασία Μαργάρα στο 11ο Συνέδριο της ΠΟΣ-ΟΑΕΕ.
Στον Παναιτωλικό αναδείχτηκε το ταλέντο του Πάνου Αλεξά που εκτελέστηκε το 1949 για να ξημερώσουν στην Ελλάδα καλύτερες μέρες. Ας αποτελέσει το μουντιάλ, εκτός από ποδοσφαιρική απόλαυση, και μέρα μνήμης για τους ποδοσφαιριστές που εκτός απ’ τα γήπεδα επέλεξαν και τους στίβους των κοινωνικών αγώνων δίνοντας ακόμα και τη ζωή τους: Όπως ο Νίκος Γόδας του Ολυμπιακού, ο Σπύρος Κοντούλης της ΑΕΚ, ο Κώστας Λιάρος της Καλαμαριάς ή ο Άγγελος Μεσάρης, που συγκρούστηκε ευθέως με την ηγεσία του Παναθηναϊκού… Αλλά και τόσοι άλλοι ποδοσφαιριστές των κατοπινών περιόδων. Βλέπω εδώ και το Βασίλη Νικάκη, το διεθνή διαιτητή. Ετοιμάζει “κόκκινη κάρτα” στην κυβερνητική πολιτική. Όμως αυτή την “κόκκινη κάρτα” πρέπει να τη δείξουν χιλιάδες συνταξιούχοι μαζί το υπόλοιπο αγωνιστικό κομμάτι της κοινωνίας. Έτσι θα σηκωθούν τα αναχώματα και θα μπούν οι βάσεις για την ανατροπή των πολιτικών της αδικίας, η οποία κατακρεουργεί δικαιώματα όπως οι συντάξεις, η υγεία, η παιδεία, η ψυχαγωγία…»
