Λόγω της συνεχιζόμενης υποχρηματοδότησης και της τραγικής υποστελέχωσης, η κατάσταση είναι χειρότερη από ποτέ. Η συνειδητή πολιτική όλων των τελευταίων κυβερνήσεων, και της σημερινής έχει ενισχύσει την εμπορευματική λειτουργία των δημοσίων μονάδων υγείας: Νοσοκομεία, κέντρα Υγείας, Τ.Ο.Μ.Υ., προνοιακές δομές.
Με το πρόσφατο νομοσχέδιο, αξιοποιούνται τα εκρηκτικά προβλήματα των δημοσίων δομών Υγείας, για να παγιωθεί η πολιτική των μετακινήσεων προσωπικού, της εντατικοποίησης, της εργασιακής ομηρίας.
Οι κενές οργανικές θέσεις, σύμφωνα με τα οργανογράμματα του Υπουργείου, ξεπερνούν τις 30.000 σε γιατρούς, νοσηλευτές κ.λπ. προσωπικό.
Οι πραγματικές ανάγκες είναι μεγαλύτερες. Η κυβέρνηση υποσχέθηκε ότι θα προκηρύξει 6.500 θέσεις, μόνιμου προσωπικού όλων των κλάδων. Αυτές προφανώς θα γίνουν σε βάθος χρόνου, όταν θα έχουν συνταξιοδοτηθεί μερικές χιλιάδες υγειονομικών. Ιδιώτες γιατροί, με πλούσια αμοιβή καλούνται να καλύψουν τα τραγικά κενά, τη στιγμή που οι προσλήψεις γίνονται με το σταγονόμετρο.
Εργολάβοι συνεχίζουν να λυμαίνονται τις υπηρεσίες σίτισης, καθαριότητας, φύλαξης, τις οικονομικές υπηρεσίες με υπερεκμετάλλευση της εργατικής δύναμης.
Χιλιάδες είναι οι επικουρικοί γιατροί, νοσηλευτές, διοικητικοί και τεχνολόγοι, των οποίων λήγει η θητεία 31/12/23 και μετά απολύονται. Η κυβέρνηση διαρρέει ότι θα ανανεώσει τη σύμβασή τους, όμως η πλήρης ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων είναι ό,τι χειρότερο για ασθενείς και υγειονομικούς.
Η λεγόμενη «λίστα χειρουργείων» που θα είναι «ηλεκτρονική» δεν μπορεί να λύσει το τεράστιο πρόβλημα των πολύμηνων αναμονών σε τακτικά χειρουργεία. Απάνθρωπη π.χ. κατάσταση επικρατεί στο Βενιζέλειο νοσοκομείο της Κρήτης, από το σταμάτημα τω τακτικών χειρουργείων, αφού μόλις τα επείγοντα εξυπηρετούνται, με αποτέλεσμα εκτίναξη του χρόνου αναμονής.
Η αποδυνάμωση του Δημόσιου συστήματος είναι συνειδητή επιλογή και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κυβερνήσεων, γιατί οι Δημόσιες δομές δεν αποδίδουν κέρδος. Λειτουργούν στη βάση κόστους-οφέλους. Γι’ αυτό στρέφουν τους ασθενείς στον επιχειρηματικό ιδιωτικό τομέα, που μέσα στην πανδημία γιγάντωσε τα κέρδη του, την ώρα που ο λαός στέναζε στους διαδρόμους των δημόσιων δομών. Αυτή η υποβάθμιση συνεχίζεται και έχει πάρει τραγικές διαστάσεις. Έφτασαν στο σημείο να έχουν το Νοσοκομείο Παμμακάριστος, χωρίς αναισθησιολόγο σε μέρα γενικής εφημερίας.
Τα παραδείγματα είναι πολλά. Ο καθένας τα ζει στην οικογένειά του, στους φίλιους του και γείτονες.
- Να αυξηθεί η χρηματοδότηση από τον τακτικό προϋπολογισμό.
- Να γίνουν μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού όλων των κλάδων.
- Να μονιμοποιηθούν οι επικουρικοί.
- Να καταργηθούν οι αμαρτωλές εργολαβίες.
- Να μη συγχωνευθεί, να μην καταργηθεί καμμιά Δημόσια δομή υγείας-πρόνοιας.
Ηλίας Σιώρας
Συνταξιούχος Καρδιολόγος
Πρώην Πρόεδρος Σωματείου
Εργαζομένων Ευαγγελισμού
